Wat doen mensen als ze de indruk krijgen dat ze iets missen? Dan gaan ze naarstig op zoek naar de oplossing om het gat tussen het hebben van de kennis en het niet hebben van de kennis op te vullen. In deze nietsontziende tocht slaat onderweg de blindheid ook toe. Als ik er maar wat van af weet…als ik er maar over mee kan praten en als ik als mijn baas erover begint maar kan zeggen dat ik helemaal bij ben. Het nuchter beoordelen of iets nu wel of niet zinvol is lijkt er niet meer bij.
Social media op op evenementen en beurzen
Zo ook bij social media en evenementen en beurzen. Super handig maar in mijn ogen soms overgewaardeerd. In de aanloop van een bijenkomst georganiseerd door één van de grotere beurshuizen in Nederland hadden we een aantal deelsessies staan waar men uit kon kiezen. Het zal u niet verbazen dat het ruim dringen was bij de sessie over Social Media. Ruim 60 % van de deelnemers aan het programma koos voor dit onderwerp. Ik vroeg me af waarom. Wat hopen ze te halen? En wat gaat het daadwerkelijk bijdragen aan het resultaat? De vraag om concrete resultaten is er één die ik goed ken. Want die moeten wij, de live communicatie branche , ook steeds beantwoorden.
Wat levert het op?
Ik zag mijn kans schoon om de inleider daar dan ook eens over te bevragen. Wat gaat al dat getwitter, gelinkedin , gehyve en gefacebook opleveren? Eeeeeeeeeeehh, ja….. zo moet je dat niet zien? Het is er en het is onvermijdelijk. Het komt eraan….. Het is van nu… Ondanks mijn twijfels had hij wel de deelnemers getallen aan zijn zijde. Want voor mijn sessie, effectieve standbemanning, had slechts 25 % van de bezoekers belangstelling. Ik was daarover natuurlijk een beetje in mijn wiek geschoten. Ik baalde er van.
Ik twitter me rot. Alleen zakelijk overigens. En het zorgt ervoor dat ik echt in contact blijf met mijn inmiddels bijna 1.100 linkedin en twitter-relaties (ik doe niet mee aan ontvrienden;)). Mijn probleem is echter dat mensen Twitter en andere Social Media zonder helder doel inzetten. Na de subsessies kwamen we bijeen en mocht Ben Tiggelaar het afronden. Hij vroeg her en der wat mensen nu echt gingen doen. Tja we gaan meer met Social Media doen. Eeehh, we gaan meer met Twitter doen…. Meer kwam er niet. Gevaarlijk, want dit onderwerp krigt wel waanzinnig veel aandacht. Stel, je bent goed bezig bent geweest met pre-communicatie en communicatie tijdens de beurs of het event. Vervolgens rukken die mensen zich eindelijk los van het scherm en kijken in de rondte naar jouw beursstand. Dan moeten de mensen van vlees en bloed het wél afmaken. De echte deal gebeurt tussen mensen. Daar ligt dan ook mijn geruststelling als ik kijk naar mijn eigen werk.
SM-goeroe
De SM-Goeroe gaf dat ook ruiterlijk toe: Han, ik zorg dat ze komen maar jij moet het vervolgens wel afmaken. Want helemaal in het centrum van de communicatie zit natuurlijk het persoonlijke contact. Waarbij hij niet kon nalaten om er snel achteraan te roepen: dan neem ik het weer over in de Na-Communicatie over dit onderwerp.
Na de zomer hadden we weer een sessie bij hetzelfde beurshuis en bij de voorinschrijvingen. En u begrijpt het al; grote groepen mensen rennen wederom richting “Twittermania”. Met een grote glimlach zie ik dit aan en constateer dat de mensen die bij onze sessie kwamen wel echt aan de slag zijn gegaan met hun standbemanning. Blijkbaar kwam deze groep weloverwogen binnen en ging echt voor verbetering en kwaliteit. Ik denk dat ik daar maar eens over ga Twitteren of zo.