Vele modellen, de ene nog mooier dan de andere, worden mij getoond en alle features van de verschillende modellen passeren de revue. Al snel begint het mij onder invloed van het enorme aantal mogelijkheden van al die camera’s te duizelen. Ik kwam gewoon voor een camera die mooie foto’s maakt maar wat ik nu allemaal te zien krijg brengt me ernstig aan het twijfelen. Murw van alle geboden opties besluit ik dat ik hier geen beslissing kan nemen. Met het redelijk afgezaagde “Ik kijk nog even verder”, verlaat ik daarom even later de winkel.
Een eindje verderop kom ik nog een winkel tegen waar ze camera’s verkopen. Het is, zeker vergeleken bij de winkel waar ik zojuist was, maar een kleine winkel. Het lijkt mij een “luis in de pels”, een winkeltje dat keihard moet knokken tegen de grote jongens. Ik ken ze niet en eerlijk gezegd verwacht ik dat ik ook hier niet veel wijzer zal worden. Toch stap ik naar binnen. In de zaak staan drie verkopers. Twee mannen en één jonge dame. “Een dame in de verkoop van technische producten dat zie je niet zo vaak”, zo bedenk ik mijzelf.
Ik heb u gezien
Alle drie de verkopers zijn bezig. Van deze drie laat de dame mij met een lichte knik van haar hoofd direct weten dat ze mij gezien heeft en dat zij zo dadelijk bij mij zal komen. Ik kan daarom nu moeilijk nog zomaar de zaak verlaten. En dus wacht ik geduldig op mijn beurt. Even later stapt ze naar mij toe. “Hallo, mijn naam is Sandra”, zo begroet ze mij en ze geeft mij een hand. “Waar bent u naar op zoek?” vraagt ze. “Naar een digitale compact-camera”, antwoord ik. Ik verwacht dat dit antwoord er voor gaat zorgen dat er wederom een heel assortiment aan modellen voorgeschoteld gaat worden. Maar in plaats daarvan vraagt ze mij: “Waar bent u al geweest en wat hebben ze u daar al laten zien.”? Als ik deze vraag heb beantwoord stelt ze me wederom een vraag; “Wat van hetgeen u is verteld sprak u het meeste aan, en wat sprak u niet aan?”
Welke eisen stelt u precies?
Ik steek van wal en beantwoord uitgebreid haar vraag. Daarbij luistert zij uiterst aandachtig. Wanneer ik klaar ben, zegt ze: “Ok ik heb een idee van wat u heeft gezien en wat u daarvan vindt. Is het goed als ik u nog een paar vragen stel zodat ik goed begrijp waarom u een nieuwe camera wenst en wat u van die camera verwacht?” Uiteraard stem ik toe.
Sandra: “Gaat u de camera zakelijk of privé gebruiken?”
Ik: “Met name zakelijk”.
Sandra: “Kunt u daar wat meer over vertellen?”
Ik: “Ik gebruik de camera veel om foto’s te maken op beurzen, met name van beursstands.”
Sandra: “Waar gebruikt u die foto’s vervolgens voor?”
Ik: “Met name voor trainingen en presentaties”.
Sandra: “Maakt u stilstaande beelden of maakt u ook wel eens opnames van bewegende beelden”?
Ik: “Vooral stilstaande, maar bewegende beelden komen ook vaak voor”.
Sandra: “Wat is voor u moeilijk bij het vastleggen van bewegende beelden”?
Ik: “Dat het om een momentopname gaat, voor je het weet is de situatie anders en dan heb je niet het plaatje dat je graag wilde hebben”.
Sandra: “Is het daarom voor u belangrijk is dat de camera zeer snel ingeschakeld kan worden om zo snel te kunnen reageren?”
Ik: “Ja, dat is eigenlijk wel heel belangrijk ja.”
Sandra: “U maakt foto’s op beurzen, dus voornamelijk met kunstmatige verlichting, klopt dat?”
Ik: “Ja, dat klopt inderdaad”.
Live demonstratie
Vervolgens stelt Sandra nóg enkele vragen. Daarna loopt naar de vitrinekast en pakt er drie modellen camera’s uit. “Deze drie camera’s zijn alle drie geschikt voor u, maar ze zijn niet hetzelfde. Ik stel daarom voor dat we ze alle drie uitproberen zodat u precies weet welke camera u het beste bevalt”. Vervolgens zegt ze: “ik kom de zaak in lopen – ik beweeg dus in het kunstlicht – en u maakt vervolgens een serie foto’s”. En aldus geschiedt. Ik probeer de verschillende camera’s uit waarna we samen de foto’s vergelijken. Zo zijn we het even later snel eens over welke camera voor mij de beste is.
Help uw klant kopen
Dát ik de camera ga kopen, daarover bestaat inmiddels geen enkele twijfel meer. Niet bij Sandra, maar ook niet bij mij. “Even verder kijken”, komt niet meer in mij op. En dus stap ik even later de winkel uit inclusief een nieuwe camera.
Afgelopen week was ik op zoek naar een nieuw kostuum. Ik beklaag mij er tegenover een kennis van mij over dat de verkopers zich niet goed informeren naar wat ik nou precies wil. En dat zij zich voornamelijk uitsloven in het aanreiken van allerlei verschillende designs en suggesties. Waarop mijn kennis antwoordt: “Maar Ton, wat kan je nou vragen over een kostuum?” Tja? Vraag dat maar eens aan Sandra, denk ik bij mezelf…
